Palisander Cocobolo drewno na rękojeść noża 30x50x130 R00717

Drzewo Cocobolo osiąga wysokość od około 20 do maksymalnie 30 m i ma średnicę pnia około 1 m. Biel wyraźnie różni się od twardzieli i ma kolor prawie biały. Po cięciu twardziel ukazuje szeroką gamę barw, od cytrynowożółtej po ciemnoczerwoną, przerywaną wielobarwnymi paskami. Twardziel dojrzewa następnie do głębokiej pomarańczowo-czerwonej barwy z ciemnymi paskami i czasami „plamkami”. 

Cocobolo schnie bardzo wolno i ma tendencję do pękania. Jest łatwy w użyciu i wydziela łagodny zapach ze względu na zawartość oleju. Drobny pył może być drażniący i powodować alergie oraz zapalenie skóry. Dlatego podczas przetwarzania należy zapewnić ochronę przed pyłem. Klejenie jest trudne ze względu na bardzo dużą zawartość oleju. Drewno Cocobolo jest twarde i ciężkie.

Cocobolo to idealne drewno tokarskie, a także bardzo poszukiwane drewno do rzeźbienia. 

Nazwa botaniczna: Dalbergia tucurensis + retusa

Rodzina: Leguminosae / drzewo liściaste - Cocobolo należy do grupy drzew różanych

Inne nazwy: palisander koralowy, cocobolo, drzewo różane

Pochodzenie: Ameryka Środkowa, głównie Kostaryka i Nikaragua

Dalbergia retusa z Nikaragui; ochrona CITES WA/UE: II/B + przypis 15 z 12.06.2013; zgodnie z CITES nr: DE-E-06061/17 z dnia 20.12.2017

CITES

Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem, zwana także konwencją waszyngtońską lub w skrócie CITES, została sporządzona w Waszyngtonie 3 marca 1973 r.

Celem konwencji jest ochrona dziko występujących populacji zwierząt i roślin gatunków zagrożonych wyginięciem poprzez kontrolę, monitoring i ograniczanie międzynarodowego handlu nimi, ich rozpoznawalnymi częściami i produktami pochodnymi, a także zapewnienie międzynarodowej współpracy na rzecz ograniczania nielegalnego handlu okazami gatunków zagrożonych wyginięciem i podnoszenie świadomości na temat presji człowieka na dziko żyjące gatunki roślin i zwierząt.

Rzeczpospolita Polska ratyfikowała przystąpienie do konwencji 12 grudnia 1989 r. Weszła w życie w Polsce 12 marca 1990 r.

Funkcję Organu Zarządzającego Konwencji w Polsce pełni Minister Środowiska, a funkcję Organu Naukowego Konwencji w Polsce - Państwowa Rada Ochrony Przyrody.

ŻRÓDŁO: GOV.PL